Urząd zbawienia ludzkiego
Potrzebował pilnie tego,
By upadek Bóg naprawił,
Człowieka grzesznego zbawił.

Pan Bóg w Trójcy świętej radził,
By świat zbawił, grzechy zgładził,
Przez wcielonie Syna Swego
Sprawę Ducha Najświętszego.

Panna od wieku przejrzana,
Archaniołem obesłana,
Żeby na to przyzwoliła,
Matką Najwyższego była.

Mówiąc: Zdrowaś bądź Marya,
Łaski pełna, żadna inna,
Pan jest z Tobą od stworzenia,
Nie lękaj się Panno pozdrowienia.

Oto poczniesz Najwyższego,
Syna Boga Wszechmocnego,
I porodzisz Boską mocą,
I Ducha Świętego pomocą.

Panna się z tego zdumiała,
Czego przedtem niesłyszała,
Wolą Bożą być baczyła,
Aniołowi przyzwoliła.

O czem sprawnie wysłuchawszy,
Rzekła posłowi powstawszy:
Służebnicam Pana mego,
Stań się według słowa Twego.

Duch Święty natychmiast zstąpił,
Ciało pańskie poświęcił,
Słowo Boże jest wcielone,
Ludzkie plemię wybawione.

Przy tej tak wdzięcznej nowinie,
Którąć Anioł prawi ninie,
Pełna łaski Panno prosim,
Łaskę niechaj odnosim.

Przez to wesołe śpiewanie,
Które tu śpiewamy ninie,
Najświętsza Panno prosimy,
Módl się za nami grzesznymi.


Pastorałki i kolędy, St. Miłkowski 1897

Kolędy

Prawa autorskie © przez Dom Tanca - (2505 odsłon)